Bejrut (arap. Bayrūt) je glavni, najveći grad i najveća luka Libana. Pored zvaničnog naziva Bejrut, poznat je i kao Beyrouth, na francuskom jeziku. Grad ima 1,8 miliona stanovnika u samom gradu, a sa prigradskim naseljima ima 2,1 miliona stanovnika.

Izbor hotela u Bejrutu je veoma dobar , ali su cene relativno visoke. Smeštaj se teško može naći ispod 30 EUR. Uporedite cene i izaberite jedan od stotinak hotela u Beirutu.

Bejrut je komercijalni centar regiona i smatra se Parizom Bliskog istoka zbog svoje kosmopolitske atmosfere, posebno pre početka Libanskog građanskog rata.

Bejrut je jedan od najraznolikijih gradova Bliskog istoka u pogledu religije i kulture. U Bejrutu se mogu naći hrišćani (Maroniti, pravoslavci, jermenski pravoslavci, jermenski katolici, rimokatolici, protestanti), Muslimani (suniti i šiiti) i Druzi. Veliki broj Jevreja je emigrirao u SAD pre i tokom Libanskog građanskog rata koji je počeo 1975. godine i trajao do ranih 90−tih.

Bejrut je bio potpuno razoren tokom građanskog rata i podeljen na muslimanski, zapadni deo i hrišćanski, istočni deo. Danas je grad ponovo ujedinjen i izgrađen i u pogledu moderne arhitekture i uopšte načina života predstavlja balans hrišćanstva i islama.

Aerodrom, koji je situiran u južnom delu grada, je nekada bio poznat kao Bejrutski međunarodni aerodrom, ali je 2005. godine ime promenjeno u Rafik Hariri Međunarodni aerodrom (Beirut Rafik Hariri International Airport - BEY), na sećanje ubijenog bivšeg premijera. 

Avionske karte za Bejrut iz većine evropskih gradova su obično oko 400 EUR. Slična cena je i za avio karte Beograd - Bejrut, 

Kopneno, grad je povezan autobuskim linijama sa svim većim gradovima u Libanu, kao i većim gradovima u obližnjoj Siriji. Autobusi koji putuju ka severu zemlje i Siriju polaze sa autobuske stanice Čarls Helo, blizu gradske luke, dok oni za severni deo zemlje i dolinu Beka polaze sa Kola stanice u centru grada.

 

Međunarodni transport je omogućen brojnim autobuskim kao i taksi linijama, koji imaju određene rute, ali se takođe mogu iznajmiti i privatni autobusi. Kao i u svim velikim gradovima, u ranim jutarnjim i popodnevnim časovima saobraćajna gužva u gradu je velika.

 

U Bejrutu postoje dve transportne kompanije, jedna državnog vlasništva Office des Chemins de Fer et des Transports en Commun (OCFTC) i druga je privatnog vlasništva Kompanija Libanskog Društva (LCC).

 

U poslednje vreme govori se i o ponovnom oživljavanju železnice kojom bi ponovo proradila relacija Bejrut-Damask (glavni grad Sirije).

 

Grad takođe ime najveću luku na istočnom Mediteranu. Namera je da luka postane glavna poveznica za dalja putovanja usmerena ka Siriji, Jordanu, Iraku i zemljama Zaliva (Zalivske zemlje).

Turizam

 

Pre početka građanskog rata, Bejrut je bio popularan među stranim turistima i poznati kao Pariz Bliskog istoka, sa velikim brojem lanaca stranih hotela i veoma živahnim noćnim provodom. Nakon završetka rata, grad je u velikoj meri izgrađen i jedan od ciljeva gradske vlade je da Bejrut napravi ponovo poželjenim stranim turistima. Dok su unutrašnji gradovi i mesta prilično konzervativna, zapadnjački način odevanja (haljine, kratke suknje i šorcevi) je uobičajen u Bejrutu, osim u crkvama i džamijama.

 

Za one koji su željni avanture i istorije, blizu grada postoji veliki broj arheoloških iskopina, Balbek i Biblos, za koje se smatra da su najstarija naseljena mesta u pogledu kontinuiteta na svetu. Tokom zimskih meseci skijanje je jedan od glavnih sportova na Planini Liban, na kojoj se nalazi prestižan rekreacioni centar Faraja Mzar Kfardebian (Faraya Mzaar Kfardebian).(izvor teksta wikipedia)